Pokarm. W czasie pobytu w rzece pokarmem młodych troci jest fauna denna, larwy owadów, jętki, widelnice, chruściki, skorupiaki (kiełże), mięczaki, fauna powietrzna oraz wypłukiwane przez spływającą wodę zwierzęta żyjące w ziemi, np. dżdżownice. Początkowo trocie pobierają okazy o mniejszych rozmiarach. Wraz ze wzrostem przechodzą na większe organizmy i zaczynają zjadać mniejsze ryby. Po spłynięciu do morza zjadają planktonowe skorupiaki, faunę powietrzną, szproty, śledzie, dobijaki. Młode trocie w morzu zjadają również tobiasze, cierniki i okazyjnie dorsze (Dixon, 1931). Rozpoczynając wędrówkę tarłową trocie nie przerywają pobierania pokarmu. Wymiary i okresy ochronne są takie same jak dla łososia.
Wzrost. Wzrost troci można podzielić na dwa etapy. Pierwszy okres powolnego wzrostu w rzece i drugi znacznego wzrostu w morzu. Obok tych dwu bardzo istotnych czynników, równie ważnymi są warunki środowiska związane z położeniem geograficznym. Trocie w rzekach położonych bardziej na północ rosną wolniej i wielkość od 15 do 17 cm osiągają w 3 i 4 roku życia w rzece, podczas gdy z rzek południowego Bałtyku wielkości te osiągają już w drugim roku (tab. 14). Podobnie jest ze wzrostem troci w morzu. Trocie z rzek wpadających do Morza Białego i z rzek Norwegii wpadających do Morza Północnego w drugim roku życia w morzu osiągają od 37 do 47 cm, podczas gdy z rzek wpadających do Zatoki Fińskiej i z polskich rzek wpadających do Bałtyku mają długość od 50 do 70 cm, a w trzecim roku wielkości te odpowiednio wynoszą od 42 do 57 cm i od 59 do 80,7 cm.
Masa troci najczęściej poławianych w polskich wodach wynosi od 1,5 do 5 kg. Jednak zdarzają się przypadki połowów osobników większych, zwłaszcza w rejonie przyujściowym Wisły i w Wiśle. Troć wiślana należy do jednej z najlepiej rosnących populacji tego gatunku. W Zatoce Gdańskiej i w Wiśle dość często poławiane są osobniki o długości od 80 do 90 cm, a nawet 100 cm. W 1971 roku złowiono znakowaną troć, która po czterech sezonach pobytu w morzu osiągnęła 103 cm i masę 11 kg. W grudniu 1973 r. w Wiśle k. Tczewa odłowiono troć o długości 108 cm i masie 16,2 kg. Najdłuższa znakowana troć o długości 111 cm i masie 14,1 kg została złowiona w listopadzie 1968 r. w ujściu Wisły. Był to samiec po rozrodzie. Można sądzić, że troć wiślana osiąga masę powyżej 20 kg. Przesłanką, aby tak twierdzić, może być fakt złowienia w grudniu 1962 r. samicy troci o długości 107,5 cm i masie 19,2 kg (Jokiel, 1963).
Siedlisko i znaczenie gospodarcze
Troć jest ceniona na równi z łososiem i w obrocie handlowym jest z nim utożsamiana. Obie ryby są sprzedawane pod jedną nazwą łosoś. Troć w polskich połowach odgrywa znacznie większą rolę niż łosoś. Polskie połowy „łososia” opierają się na przybrzeżnym rybołówstwie. Odbywają się one w niewielkiej odległości od brzegu, gdzie skupiają się trocie. W latach 1972-1974, połowy troci wyniosły odpowiednio 75,5, 82,9 i 101 ton. Troć jest głównie poławiana w Zatoce Gdańskiej i w ujściu Wisły. W rejonie tym łowi się w różnych latach od 45-60% troci. Od około 1/3 do 1/4 polskich połowów troci w ostatnich latach pochodzi z rzek. Ponieważ warunki do naturalnego rozrodu znacznie się pogorszyły, dla utrzymania połowów na obecnym poziomie prowadzi się corocznie akcję zarybiania smoltami. W ostatnich latach liczba wpuszczonych smoltów wzrosła od 200 do 450 tysięcy. Wyprodukowanie tej liczby smoltów wymaga połowów tarlaków w celu pozyskania jaj do dalszej hodowli. Corocznie pozyskuje się około 10 do 12 min jaj. Przewidując dalszą zabudowę rzek, a w konsekwencji dalsze pogarszanie warunków naturalnego rozrodu, utrzymanie pogłowia troci i jej połowów na obecnym poziomie lub nawet zwiększenie, będzie możliwe jedynie przez rozszerzenie akcji wpuszczania smoltów do wód przybrzeżnych i przyujściowych partii rzek oraz obowiązujący od 1 lutego 1984 r. wymiar ochronny. Wynosi on w morzu 60 cm, a w wodach śródlądowych 50 cm. Ponadto obecnie obowiązujące przepisy wprowadzają zakaz połowu: w przyujściowym odcinku Wisły, od 935 do 940 km, w pozostałych wodach śródlądowych zakaz połowu obejmuje okres od 1 września do 31 stycznia.
